Μαυρο Ασημι τη Νυχτα Κεντημενο

Βραχιολι χειροποιητο κεντημενο στο χερι κατ' εντολη της νυχτας για τη νυχτα. 

Στολισμενο με μικρα ασημενια χαντρακια και διακοσμητικο λουλουδι για κουμπωμα. Η νυχτα θελει το στολιδι της.. 

κι εκει που νομιζεις πως ειναι σκοτεινη σου κλεινει το ματι με το ασημενιο βλεμμα της.. υπαρχει σκοταδι χωρις φως;

 

 

Chatting with you..

Ροζ Χαλαζι..

Ο στολισμένος σου καρπός

                                                                                                                                                              

"..Οι χίλιες κι άλλες ακόμη τριακόσιες χάντρες δέθηκαν σφιχτά γύρω από τον καρπό. 
    Θα είναι πιο όμορφα τώρα που σε όσα αγγίζεις έχεις στολισμένο το χεράκι σου.."

Βραχιόλι χειροποίητο σε χρώματα θαλασσί κ πολύ απαλό μελί. Όλες οι χάντρες είναι περασμένες με το χέρι μία-μία και καταλήγουν σε κούμπωμα με θαλασσί περλέ χάντρες.

Σταυρώνοντας πέρλες με μπλε φύκια

 Οι δυο μεταλλικές καρδιές έγιναν σκουλαρίκια που φιλούσαν στο λαιμό της. Η λεία υφή τους προσκαλούσε ειρηνικά ένα μοτίβο από κεντημένες πέρλες.
Μπλε κομμάτια ουρανού ντύθηκαν φύκια σταυρώνοντας το καλοκαίρι που έρχεται όχι να πονέσει αλλά για να μη φύγει από μόνο του- και μια ολόιδια καρφίτσα τρύπησε τον χθεσινό χειμώνα που ήδη είχε περάσει..

Οι Μαύρες Πριγκίπισσες

Σε κάθε καμπύλη υπάρχει ένα σημείο που νομίζεις ότι η απόσταση μικραίνει κι εκεί καταλαβαίνεις 

ότι η απόσταση παραμένει ολόιδια και σε κοιτά.. 

περίπου με νόημα..

Οι δύο κατάμαυρες χάντρες κατρακύλησαν μέχρι να φτάσουν στο σημείο
που θα τις αναδείκνυε περισσότερο και..
λίγο πριν ξεφύγουν εντελώς
και χαθούν ολομόναχες
στο κενό της αδράνειας,
μία απότομη κίνηση τις κράτησε στο απόλυτο ύψος τους και..
χωρίς να το έχουν φανταστεί στέφθηκαν μαύρες πριγκίπισσες σε ασημένια λεωφόρο..

Betty Boop.. Παγίδα στο μαύρο τούλι..

Χειροποίητη καρφίτσα με τη μορφή της Betty Boop σε μαύρο φόντο. Τη ντύσαμε με μαύρο τούλι και πολύ μικρές χάντρες για να της δίνουν λάμψη. Η ψυχρή μεταλλική βάση έρχεται σε αντίθεση με το ζεστό κάλυμμα του υφάσματος ενώ οι άκρες της βάσης είναι ελαφρώς γυρισμένες προς το εσωτερικό.

Η Λευκη Δαντελα στη στρογγυλη μοιρα της

 .. εκεινη η δαντελα ηταν μοιραιο να τυλιχτει γυρω
απο τη στρογγυλη μεση της κομψης περλας..

Προσπαθησε να ξεφυγει κι αληθινα καποιες φορες δε φανηκε απολυτα υπακουη
αλλα η περλα πονηρη..,
ηξερε να κερδιζει και να παιζει τις στροφες στα δαχτυλα
τη γραπωσε  και με δυο γρηγορες κινησεις
την καταδικασε γλυκα να της ομορφαινει τη ζωη..

Απο τοτε φιλιουνται τρυφερα και το χαλκινο αλυσιδακι υπογραφει τα δεσμα τους με το σκιερο του βλεμμα..

Στο τελος.. κοκκινο τριανταφυλλο

Για την επίσημη έναρξη της Άνοιξης, στις 21 Μαρτίου,
η Amazona ετοίμασε ένα ζευγάρι χειροποίητα σκουλαρίκια από ασημί σύρμα σε σπιράλ σχήμα που καταλήγει σε ένα κόκκινο τριαντάφυλλο.

Το έντονο κόκκινο σαν σταγόνα από αίμα αίματος και απόλυτο σαν γιορτινή εσάρπα ντύνει το ψυχρό ασημί.
Έτσι όπως ταιριάζει στην εποχή που κάθε χρόνο αποχαιρετά μεγαλόπρεπα το χειμώνα για να φέρει τα αρώματα της και να πανηγυρίσει το πείσμα της ζωής στην πριν λίγο καιρό νεκρή φύση..

Το κλειδί της Άνοιξης

Κάπως έπρεπε να δηλωθεί ο ερχομός της άνοιξης εκείνες τις μέρες που το χιόνι ορκιζόταν ότι δε θα ξαναφύγει.. κι όμως

ένα ζευγάρι τριαντάφυλλα χωρίς πράσινα φύλλα αλλά με στολισμένες ανάσες στις μαύρες αλυσίδες τους ήξεραν το τέλος της ιστορίας..
Όσο κι αν με παγώνεις χιονάκι, στο φινάλε θα λιώνεις.. γιατί κρατώ το κλειδί στο λαιμό μου..

Το τριαντάφυλλο της Betty

"..θα μπορούσα να στολίσω τα μαλλιά μου με το πιο κόκκινο χρώμα που αγαπώ, να προσθέσω το άρωμα του από κάθε φύλλο του και να ανθίσω μέσα στο καταχείμωνο",
σκέφτηκε η Betty και η Amazona την έκανε καρφίτσα..

Αστεράκι μου..

"Αγαπημένο μου αστεράκι σε πήρα από τα όνειρα μου και σε έκανα φυλαχτό στη μέρα μου.. στα μωβ ντυμένο κοιτάς άφοβα το σκοτάδι στα μάτια και πάντα κερδίζεις εσύ.."

Χειροποίητα σκουλαρίκια ζωγραφισμένα και κομμένα σε φύλλο αλπακά και στολισμένα με μωβ και λευκές πέτρες.


Διαστάσεις αστεριού: 4cm x 3.5cm

My Drama Queen

" κι όπως η Αμέθυστη Βασίλισσα βαδίζει αργά στους κήπους
με τη δραματική υπόκρουση μιας αστραφτερής μέρας..
το πέπλο της κρεμά αποφασισμένα στον μαγικό ευκάλυπτο,
από ένα φιλί στον ώμο γυμνώνει το κορμί της από κάθε νήμα
και τα ολοστρόγγυλα πετράδια της χορευτικά ξυπνούν
στον πάλλευκο λαιμό της.."

η Χριστουγεννιατικη παρουσια της Amazona στο Anatolia College

Η γιορτή ξεκινά σαν εσωτερική απόφαση και φανερώνεται σαν "άνοιξη" συναισθημάτων. Κάπως έτσι το σκεφτόταν και η Αμαζόνα και αποφάσισε να γιορτάσει τον ερχομό των Χριστουγέννων με τους φίλους της στο Anatolia College. Μουσική, γεύσεις, χειροποίητες δημιουργίες όλα σε μία σύνθεση όλο θετική ενέργεια και δύναμη! Ήταν τόοοοσο όμορφα!!!

Κεχριμπάρι χωρίς όνομα

Χειροποίητο κρεμαστό από Κεχριμπάρι, τυλιγμένο σε δυο ασύμμετρους κύκλους, που δένει στο λαιμό.

Απαλό στην κίνηση και παράλληλα ελαφρύ παρά το μέγεθος των πετρών.

Συνδυάζει το φώς του κεχριμπαριού και τη ζεστασιά των καφετί αποχρώσεων.

Γεμίζει το ντεκολτέ μοναδικά χωρίς να το βαραίνει με τη δυναμική του παρουσία και του χαρίζει απλόχερα τη φωτεινή του ζεστασιά.

Η Betty Boop μια νύχτα που ήξερε..

..φόρεσε το στενό κολλητό της φόρεμα κι εκείνες τις απόλυτες γόβες στο χρώμα του αίματος. Δυο σταγόνες έβαλε και στα χείλη.
Ήταν μια νύχτα λαμπερή και υγρή στο κέντρο της γρήγορης πόλης κι εκείνη είχε σκοπό να ακυρώσει το χρόνο, να εξατμίσει τη στιγμή κι όλα τα μάτια να καρφωθούν στο βήμα της.
Η Betty θα φαινόταν αθώα αλλά μέσα της ήξερε τί ζητούσε. Ήταν το θέλημά της να κοκκινήσει το φεγγάρι και να κρυφτεί νικημένο πίσω από τη γοητεία της..
Ήταν η Betty και ήξερε τί έκανε..

η Αμαζονα φορωντας τη νεα της καρτα..

..η Αμαζονα φορεσε την καινουργια της καρτα και ξεκινησε τη βολτα της ενα απογευμα του Οκτωβρη στις εποχες του χρονου και 

στα φιλια των αγαπημενων της.. 

Ηθελε να τη βρισκουν πιο ευκολα εκεινοι που την αναζητουν και να κανει νεους φιλους στα δαση της περιπλανησης της, 

εκει που ξεδιψα αλλοτε πλεκοντας στολιδια με τα δαχτυλακια της κι αλλοτε φορωντας λιωμενους ηλιους και γαλαζια ονειρα στα μαλλια της..

Hey Summer, you belong to me!

Υπάρχει μια εποχή που δεν τελειώνει ποτέ..
εκείνη που επιτρέπεις να φορά η καρδιά σου..

Άσπρα Φεγγάρια σε Κοραλλένιο Φράχτη

Και μόλις το φεγγαράκι έβαλε το γιορτινό του φόρεμα για παν-σεληνιακό χορό γύρω απο της Γης το λαιμό,
ήρθαν τα κοραλλάκια..
κι αφού το μέθυσαν, το τύλιξαν περίτεχνα στην πορφυρή γοητεία τους...

Δεν είμαι κουταλάκι, είμαι δρομάκι..

Το κουταλάκι είναι μόνο ένα στοιχείο που μας βοηθά να ευχαριστιόμαστε την τροφή μας;
Ποια τροφη, εκείνη που καταλήγει στα ζωτικά μας όργανα ή την άλλη που ταξιδεύει σα θερινό λεωφορείο και σταματά χωρίς στάση κάθε που συναντά γλέντια με παγωτό- καρπούζι;

Το κουταλάκι άλλοτε καμπυλωτό φρενάκι που σου θυμίζει να πας πιο αργά για να φτάσεις γρήγορα, άλλοτε παλάμη της γεύσης. Εδώ σίγουρα τα βλέπω σαν αντιβαρα μια ισορροπίας στο λαιμό που κλείνουν το μάτι στην πεζή τους χρηστικότητα. Δεν ειμαι ενα κουταλακι, ειμαι δρομακι..